دوبرمن ؛ معرفی کامل بهترین نژاد سگ گارد آلمانی؟
سگی سرسخت و مغرور با بدنی ورزیده و چابک؛ این‌ها اولین خصوصیاتی است که درباره سگ دوبرمن می‌توان گفت که اتفاقا عاشقانش نیز شیفته‌ی همین صفات هستند. دوبرمن یک سگ اشرافی و باوقار با ویژگی‌های منحصربفرد است که توانسته در سراسر جهان و حتی در ایران، طرفداران بی‌شماری را مجذوب خود سازد. او از نژادی کاری است و به عنوان پنجمین حیوان باهوش در جهان و اولین در بین سگ‌ها شناخته می‌شود. هوش سرشار او به حدی است که اگر کمی سهل‌انگاری کنید، خود شما را نیز گول می‌زند تا به اهدافش برسد!
معرفی سگ دوبرمن ژرمن
نژاد دوبرمن، به انگلیسی Doberman ، از وحشی‌ترین و در عین حال وفادارترین سگ‌های پرورش یافته است که بیشتر به عنوان سگ گارد و سگ پلیس تربیت و پرورش می‌یابد. دوبرمن‌ها اصالتا ژرمن هستند و مانند آلمانی‌ها، هوش فوق‌العاده‌ای دارند و از نظر دقت، هوشیاری و شجاعت، زبانزد هستند. خصوصیات شجاعت و دلیری، به همراه مهربانی و وفاداری در این نژاد به صورت توامان وجود دارد؛ او سگی است که سعی می‌کند در عین حالی که دلیر و درنده باشد، مهربان و دوست داشتنی نیز باشد.
دوبرمن‌ها از نظر عضلانی قوی و از نظر ظاهری، سیمایی خشن و جدی دارند؛ به طوری که در سینما نیز به همین صفت شناخته می‌شوند. اما کیست که به راز نگاه مهربان چشم‌هایشان پی نبرده باشد و مبهوت بدن براق و جذاب‌شان نشده باشد؟!!! دوبرمن‌ها به راستی مهربان و مطیع هستند.
سگ دوبرمن _ Doberman
تاریخچه پیدایش
دوبرمن، نژادی جدید و اصلاح شده است که اتفاقا نحوه‌ی پیدایش آن بسیار جالب است. در اواخر سده‌ی 19 میلادی، یک مامور جمع آوری مالیات، به نام لوئیس دوبرمن، به فکر پرورش سگ‌هایی افتاد تا با خوی درندگی و ظاهر ترسناکشان بتوانند از او در برابر دزدها و راهزن‌هایی که در جاهای خلوت به طمع دزدیدن مالیات‌های او کمین کرده‌اند، دفاع کند. بر اساس همین ایده، او شروع به میکس و ترکیب سگ‌های مختلفی نمود؛ سگ‌هایی با روحیه جنگندگی بیشتر، شامه تیزتر که در عین حال فک و آرواره‌های قوی‌تری نیز داشته باشند. او سرانجام با همین ایده توانست نژادی قوی و منحصربفرد بسازد که به خوبی می‌تواند از مالیات‌های به دست آمده محافظت کرده و اجازه ندهد راهزن‌ها چشم طمع به آن داشته باشند!
با توجه به این که عمر زیادی از پیدایش نژاد دوبرمن نمی‌گذرد باز هم نمی‌توان به طور دقیق گفت که والدین سگ‌های دوبرمن دقیقا چه اصالتی داشتند. اما به نظر می‌رسد نژاد دوبرمن، از تلفیق نژادهای قدیمی ژرمن پینچر، ژرمن شپرد شورت هیر، روتوایلر، منچستر تریر، گریهاوند سیاه، گریت دین، ویمارانر و حتی نژادهای دیگر حاصل شده که به استادی تمام، خصوصیات برتر از هر کدام را به ارث برده است.
تفاوت دوبرمن و دوبرمن پینشر چیست؟
نام اصلی سگ‌های دوبرمن، Doberman Pinscher دوبرمن پینشر است که برای سهولت در تلفظ، به اختصار دوبرمن نامیده می‌شوند. این نژاد را به اختصار دوبی Dobie یا دوبز Dobes نیز می‌نامند. در اصل، تفاوتی بین سگ‌های دوبرمن و دوبرمن پینشر نیست و نام این نژاد، برگرفته از نام شخصی است که اولین بار این نژاد را با ترکیب ذخایر ژنتیکی نژادهای دیگر اصلاح و به وجود آورد.
تفاوت دوبرمن و دوبرمن پینشر
دوبرمن پینشر میکس
دوبرمن‌های اصیل را با سگ‌ها دیگر ترکیب می‌کنند که توله‌های حاصل، با نام دوبرمن پینشر میکس شناخته می‌شود. سگی که با دوبرمن جفت‌گیری می‌کند، الزاما باید یکی از والدین اولیه نژاد دوبرمن باشد. توله سگ‌های دوبرمن میکس خصوصیاتی مانند والدین خود دارند و از نظر خلق‌وخو هم به والدین‌شان شبیه هستند؛ سگ‌های دوبرمن میکس از نظر قیمت، در رنج پایین‌تری نسبت به نژاد اصیل دوبرمن هستند.
تفاوت سگ دوبرمن آمریکایی و اروپایی
دوبرمن‌ها در آلمان و سراسر اروپا با عنوان سگ‌های محافظ مالیات بسیار مشهور شدند و همین موضوع باعث شد پای آنها به آمریکا نیز باز شود. این نژاد در آمریکا پس از آموزش و یادگیری و اصلاحات نژادی به یکی از محبوب‌ترین سگ‌های گارد و کاری تبدیل شدند.
از نظر ظاهری، جثه‌ی دوبرمن‌های اروپایی از نژاد آمریکایی بزرگتر، دارای هیکلی عضلانی و خشن‌تر هستند. در مقابل دوبرمن آمریکایی، اندامی زیباتر و ظریف دارد. همچنین سر و پوزه‌ی نژاد آمریکایی دراز و باریک‌تر است و چشم‌های روشن‌تری نسبت به سگ‌های اروپایی دارند. همین ویژگی‌ها باعث شده نژاد اروپایی بیشتر با عنوان دوبرمن کاری و نژاد آمریکایی با عنوان سگ نمایشی و خانگی شناخته شود.
تفاوت دوبرمن آمریکایی و دوبرمن اروپایی
خصوصیات ظاهری
جثه و اندام دوبرمن‌ها مربعی شکل است. گردن آنها کشیده و لاغر است و شانه‌های عریض و پهن دارند که باعث می‌شود جسور و ورزشکار به نظر برسند. رنگ چشم و بینی آنها معمولا با رنگ بدنشان هماهنگ است. پوشش مویی کوتاه بدن دوبرمن، باعث می‌شود عضلات آنها برجسته‌تر و ورزشکارانه دیده شود.
اگر چه بیشتر دوبرمن‌هایی که می‌بینیم، دمی کوتاه و گوش‌های مثلثی کشیده و دراز دارند؛ اما در واقع گوش‌های آنها تا این حد دراز نیست و اکثرا دارای گوش‌های آویزان و افتاده با دم دراز هستند. برای این که دوبی‌ها خشن و ترسناک به نظر برسند، دم آنها در سنین 2 تا 7 روزگی از بند دوم چیده می‌شود و گوش‌هایشان در سن 7 تا 9 هفتگی جراحی می‌شود.
عمل گوش و بریدن دم دوبرمن
به چند دلیل دُم و گوش دوبرمن‌ها جراحی می‌شود. دم آنها بیشتر به این علت چیده می‌شود تا در هنگام کار و فعالیت سگ، مزاحم او نباشد. با توجه به این دوبرمن سگی کاری و شکاری است، بلند بودن دم از قدرت درندگی او می‌کاهد. به هر دلیلی که باشد، زیبایی و کارایی به همراه داشته باشد یا نه، چیدن دم حیوان اخلاقی نیست و در برخی کشورها از جمله کشورهای اروپایی و استرالیا ممنوع است.
بریدن گوش و دم دوبرمن
برخی دوبرمن‌ها گوش‌هایی ایستاده دارند اما سگ‌هایی که در تصاویر با گوش‌های کاملا ایستاده و نوک‌تیز می‌بینیم، جراحی می‌شوند. علت جراحی گوش این نژاد، زیبایی بیشتر و خشن شدن ظاهر حیوان است که این عمل نیز از نظر اخلاقی جایز نیست. در بسیاری از کشورها جراحی گوش غیر قانونی است. جراحی گوش عملی دردناک برای حیوان است و برخی معتقدند در جهت یابی و هوشیاری او اشکال ایجاد می‌کند.
طول عمر دوبرمن
سگ‌های این نژاد بین 10 تا 12 سال عمر می‌کنند و در صورتی که روند سلامتی و کیفیت زندگی آنها بهتر باشد، عمر بیشتری نیز خواهند داشت. عمر سگ، با توجه به محل زندگی و شیوه‌ی نگهداری و نوع تغذیه‌اش متفاوت خواهد بود. چنانچه بتوانید بستر زندگی مناسبی را برای سگ‌تان مهیا کنید، او زندگی سالم و نسبتا بلندی خواهد داشت.
جثه و اندام Doberman
دوبی‌ها اندامی چابک با شکل مربعی دارند که در نوع خود زیبا و منحصربفرد است. نرها بین 65 تا 70 سانتی‌متر و ماده‌ها 60 تا 65 سانتی‌متر طول دارند.
سگ‌های نر بالغ بین 35 تا 45 کیلوگرم و ماده‌ها بین 27 تا 40 کیلوگرم وزن دارند. با وجود بدن عضلانی و قدرتمند، سگ‌های دوبرمن به طور ذاتی، ورزشکار نیستند و برای انجام فرامین ورزشی باید آموزش ببینند.
پوشش مویی سگ ِDoberman
سگ‌های دوبرمن بدنی با پوشش مویی متراکم، کوتاه و براق دارند. موی بدن این سگ‌ها نرم است و معمولا به رنگ‌های مشکی و قرمز، خاکستری و قرمز، قهوه‌ای تیره و قرمز، قهوه‌ای روشن و قرمز دیده می‌شوند. در برخی قسمت‌های بدن آنها، مانند بالای چشم‌ها، روی پوزه و قسمت گلو، جلوی سینه، روی دست‌ها و پاها و زیر دُم، خال‌ها و لکه‌هایی به رنگ‌های مشکی نیز دیده می‌شود. برخی از دوبرمن‌ها دارای لکه‌ای سفید رنگ در زیر گلو و روی سینه‌شان هستند.
به دلیل اینکه موی دوبی‌ها کوتاه و متراکم است، ریزش موی آنها نسبت به بسیاری نژادها کمتر است. پوست بدن آنها براق است و چربی کمی دارد؛ آنها برای زندگی در محیط‌های خارج از خانه و هوای سرد خیلی مناسب نیستند و بهتر است در خانه نگهداری شوند.
معرفی نژاد سگ نگهبان
سگ دوبرمن مشکی
بخشی از بدن بیشتر دوبرمن‌ها دارای موهای مشکی است. مشکی قرمز و مشکی آبی با لکه و خال‌های قهوه‌ای روشن در بخشی از بدن، بیشترین رنگ‌هایی است که در سگ‌های این نژاد دیده می‌شود. سگ‌های دوبرمن کاملا مشکی کمیاب هستند و به همین دلیل رنگی بسیار محبوب و پرطرفدار بین علاقمندان به سگ‌های دوبرمن است. همین مساله باعث می‌شود که قیمت سگ دوبرمن مشکی یکدست بالاتر باشد.
سگ دوبرمن بلوطی
بلوطی از محبوب‌ترین رنگ‌های سگ دوبرمن است؛ به این علت که در سگ‌های بلوطی رنگ، حجم عضلات و زیبایی‌های بدن سگ نژاد دوبرمن بیشتر نشان داده می‌شود. سگ‌های دوبرمن بیشتر به رنگ سیاه با لکه‌ها و خال‌های قهوه‌ای دیده می‌شوند؛ به همین دلیل سگی که رنگ بلوطی داشته باشد، از نظر هواداران این نژاد محبوب‌تر است. از نظر ژنتیکی یا خصوصیات رفتاری، دوبرمن بلوطی هیچ مزیتی نسبت به سایر دوبرمن‌ها ندارد و علت گران بودن آن، همان بحث زیبایی است.
دوبرمن بلوطی
سگ دوبرمن سفید
رنگ اکثر دوبرمن‌ها ترکیبی از قهوه‌ای، بلوطی و مشکی است که ظاهری براق و درخشنده دارند. سگ‌های سفید رنگ نژاد دوبرمن از نوعی نقص ژنتیکی به نام آلبینیسم یا زالی رنج می‌برند. دوبرمن سفید یا دوبرمن آلبینو، فاقد رنگ‌دانه‌های کافی پوست هستند و به دلیل داشتن همین نقص ژنتیکی، مستعد برخی بیماری‌ها، از جمله کری مادرزادی هستند.
برخی سگ‌های دوبرمن سفید نسبت به نور حساسیت دارند و به همین دلیل دید آنها در نور زیاد محدود است. با این وجود، به دلیل نایاب و نادر بودن، سگ‌هایی گرانقیمت هستند. در برخی کشورها خرید و فروش و پرورش دوبرمن سفید ممنوع اعلام شده است.
آیا موی دوبرمن ریزش دارد؟
موی سگ‌های این نژاد کوتاه اما متراکم است. این ویژگی باعث می‌شود که ریزش موی آنها خیلی بالا نباشد. لازم است به طور هفتگی و حتی روزانه موی بدن آنها شانه شود که سلامت و درخشندگی خود را حفظ کنند. شانه زدن مو دو تا سه بار در هفته، باعث می‌شود موی این سگ‌ها ریزش نداشته باشد. همچنین باید به طور مداوم از مولتی ویتامین‌ها یا محصولاتی مانند مکمل بیفار استفاده کنید تا میزان ریزش مو را کاهش دهید.
یکی از مواردی که شانه کردن مداوم دوبرمن‌ها را ضروری می‌سازد، شوره‌ریزی موی بدن آنها است. چنانچه موی آنها به طور مرتب شانه و آراسته نشود، شوره‌ها در خانه پخش شده و برای کودکان یا حیوانات خانگی تولید آلرژی می‌کند.
اخلاق و رفتار سگ دوبرمن
هوشیار و باهوش، اولین خصوصیتی که در نگاه نخست می‌توان به سگ دوبرمن نسبت داد. آنها از بهترین نژادها برای نگهبانی هستند و به دلیل شجاعت بسیار بالا و فرمان پذیری زیاد از بهترین نژادها برای آموزش‌های پلیسی و نظامی به حساب می‌آیند. از نظر خلق‌وخو، دوبی‌ها بسیار مهربان و کاملا مطیع صاحبشان هستند و تا زمانی که احساس خطر نکنند، خوی خشن ندارند؛ آنها به محض این که احساس خطر کنند، به شدت شجاع، دلیر و خشن می‌شوند.
دوبرمن‌ها اگر چه بسیار فعال هستند اما به داشتن خانواده علاقمند هستند و ترجیح می‌دهند در کنار خانواده زندگی کنند. آنها علاقه‌ی شدیدی به صاحبانشان دارند و به شدت از آنها فرمانبرداری می‌کنند.
سگ گارد
رابطه با کودکان و سایر حیوانات خانگی
ارتباط دوبرمن‌ها با کودکان مطلوب است اما به شرط آن که از کودکی با یکدیگر خو گرفته باشند. سگ‌های دوبرمن قابلیت اجتماعی شدن بالایی دارند و چنانچه از دوران تولگی روی آنها کار شده باشد، تبدیل به یک دوست مهربان در خانواده خواهند شد.
در مورد سایر حیوانات نیز قضیه بر همین منوال است؛ اگر سگ دوبرمن از کودکی با سایر سگ‌ها یا حیوانات دیگر خو گرفته باشد، ارتباط او بسیار صمیمانه خواهد بود. همان طور که اشاره کردیم دوبی‌ها اگر احساس خطر کنند، هجومی و خشن برخورد می‌کنند و طبیعی است که در اولین دیدار با حیوانات جدید، خصوصا اگر نر باشند، رفتار دوستانه‌ای از خود بروز ندهند.
دوبرمن؛ سگ گارد
دوبرمن بهترین سگ گارد و محافظ در جهان است؛ اگر قصد دارید سگی را به عنوان نگهبانی و مراقبت به سرپرستی بگیرید، دوبرمن یکی از بهترین گزینه‌ها است. سرعت و قدرت تحمل او ستودنی است! او فطرتا سگ گارد است و به حفظ قلمرو و نگهبانی از صاحبانش علاقه دارد. او در برابر متجاوزان، بسیار خشن و سختگیرانه عمل می‌کند و به خوبی از عهده وظیفه‌ای که به او محول شده، بر می‌آید. آرواره‌های دوبی‌ها بسیار قوی و دندان‌های او بسیار تیز است به طوری که کمتر کسی می‌تواند از این دو آیتم در کنار هم جان سالم به در برد.
البته ذکر این نکته ضروری است که به دلیل وجود پوشش مویی کوتاه، این سگ‌ها تحمل آب و هوای سرد را ندارند و نمی‌توانند در محیط خارج از خانه و در هوای سرد به مدت طولانی بمانند.
سگ گارد دوبرمن
اگر به نژادهای سگ گارد علاقه‌مند هستید این مطلب را بخوانید؛ معرفی نژاد ژرمن شپرد
فعالیت و انرژی سگ دوبرمن
اگر چه سگ‌های دوبرمن امروزی، نسبت به اجدادشان خوی ملایم‌تری دارند اما کماکان سگ‌های پر انرژی و پر جنب‌وجوش محسوب می‌شوند که باید دائما فعال و پرتحرک باشند. دوبرمن‌ها انرژی بسیاری بالایی دارند و به راحتی خسته نمی‌شوند. این نژاد بیشتر مناسب افرادی است که می‌توانند محیطی فعال و پر تحرک را برای سگ فراهم آورند. آنها به بازی‌های فکری و ذهنی علاقه دارند و دوست ندارند تنها بمانند یا حوصله‌شان سر برود. از نظر تحرک، آنها به بازی‌هایی علاقه دارند که حسابی سرگرم‌شان کند و انرژی فیزیکی و جسمی‌شان را تخلیه کند.
برای درک بهتر موضوع، خوب است بدانید که یک سگ دوبرمن سالم می‌تواند بین 5 تا 8 کیلومتر بدود و بیش از 8 کیلومتر در روز پیاده‌روی کند، بدون آن که خسته شود!!! در صورتی که او نتواند انرژی ذهنی و فیزیکی‌اش را تخلیه کند، رفتارهای خشن و مخرب از خود بروز می‌دهد. پیاده‌روی روزانه و دویدن، روزی یک بار تا چند بار، برای سلامت جسم و روان دوبرمن‌ها ضروری است.
بازی با سگ دوبرمن
همانطور که اشاره شد، سطح انرژی سگ‌های دوبرمن بسیار زیاد است و آنها باید در طور روز، حسابی فعال باشند. با انجام بازی‌های متعدد می‌توانید نیاز سگ را به تخلیه انرژی رفع کنید و همچنین پیوند عاطفی سگ با خودتان را افزایش دهید. بازی با سگ‌ها علاوه بر اینکه فوایدی برای خود حیوان دارد، برای صاحبان سگ نیز مفید است و می‌تواند اوقات مفرحی را برای شما و او به وجود آورد.
یکی از محبوب‌ترین بازی‌ها با سگ دوبرمن، دویدن دنبال دوچرخه است. سگ‌های این نژاد علاقه‌ی زیادی به دویدن همراه دوچرخه دارند. اگر اهل دوچرخه سواری هستید، می‌توانید با یک تیر دو نشان بزنید. دوبرها به پریدن از روی موانع نیز علاقه دارند و ترجیح می‌دهند بخشی از انرژی روزانه خود را با جست و خیز و پریدن از موانع تخلیه کنند.
بازی دنبال توپ دویدن یا فِچ یکی دیگر از محبوب‌ترین بازی‌های مورد علاقه سگ‌های دوبرمن است. این بازی هم میل حیوان را به دویدن و جست و خیز ارضا می‌کند و هم بازی محبوب او است. بازی‌های فکری نیز می‌توانند برای سگ‌های نژاد دوبرمن بسیار مفید و سرگرم کننده باشند و شما نیز می‌توانید در طی انجام این بازی‌ها، فرامین و قوانینی متعددی را به او آموزش دهید.
سرپرستی سگ دوبرمن
آیا سگ دوبرمن می‌تواند در خانه تنها بماند؟
دوبی‌ها سگ‌هایی اهل خانه و خانواده هستند و از نظر روانی، وقتی در کنار خانواده هستند، خوشحال‌ترند. آنها تحمل چند ساعت تنهایی را در خانه دارند اما بهتر است این ساعات خیلی طولانی نباشد؛ همانطور که گفته شد، دوبرمن‌ها نیاز دارند که به طور روزانه و مرتب ورزش و فعالیت جسمی و ذهنی داشته باشند تا انرژی خود را تخلیه کنند. همیشه و تنها در خانه ماندن برای سلامت روح و جسم آنها اصلا مفید نیست.
اگر قصد دارید ساعاتی از روز را در بیرون از منزل سپری کنید، باید آموزش‌های تنها ماندن در خانه را از کودکی با سگ‌تان تمرین کنید. و رفته رفته مدت زمان بیشتری او را تنها بگذارید.
تربیت و آموزش سگ دوبرمن
سگ‌های نژاد دوبرمن‌ها فوق‌العاده باهوش و آموزش‌پذیر هستند. آنها به حدی تیزهوش هستند که حتی ایما و اشاره‌های صاحبشان را به خوبی درک می‌کنند و به آن پاسخ می‌دهند. دوبی‌ها دقت زیادی در یادگیری دارند و فرمان‌ها را خیلی سریع فرا می‌گیرند. یادگیری دستورات جدید، برای آنها نوعی تفریح لذت‌بخش است و آنها را سر شوق می‌آورد.
آموزش پذیری سگ‌های دوبرمن به حدی بالا است که آنها به خوبی آموزش‌های پلیسی و نظامی را یاد می‌گیرند. آنها با عنوان سگ‌های کاری و خدماتی نیز شناخته می‌شوند. کمک به معلولان، امداد و نجات، عملیات جست‌وجو و انجام مسابقات ورزشی از جمله فعالیت‌هایی است که دوبرمن‌ها به خوبی از عهده‌ی انجام آن بر می‌آیند.
آموزش دوبرمن
نکات مهم در تربیت
تربیت دوبرمن باید از سنین کودکی صورت بگیرد در غیر این صورت، نگهداری او دشوار خواهد بود.
هوش دوبرمن به حدی بالا است که ممکن است شما را گول بزند؛ پس آگاه و هوشیار و نسبت به تربیت او سخت‌گیر باشید.
حداقل روزی 20 دقیقه برای آموزش دوبرمن وقت بگذارید.
بهترین زمان آموزش برای اجتماعی کردن توله دوبرمن، 2 تا 4 ماهگی است.
در آموزش سگ‌ها خصوصا نژادهای باهوش مانند دوبرمن، قاطع و مصمم باشید و به صورت پیگیرانه روند آموزش را دنبال کنید.
چنانچه در تربیت دوبرمن کوتاهی یا اشتباه کنید، ممکن است از او سگی پرخاشگر و تندخو بسازید که شما را در پروسه نگهداری به دردسر بیندازد.
نگهداری و تربیت سگ دوبرمن، چالش‌های خاصی دارد اما اگر به درستی صورت گیرد، او را به بهترین و فرمان‌پذیرترین گزینه تبدیل می‌سازد.
تغذیه سگ دوبرمن
سطح فعالیت بالای دوبرمن‌ها آنها را نیازمند تغذیه‌ی مناسب و با کیفیت می‌سازد. دوبی‌ها اندامی ورزیده و در عین حال متناسب دارند؛ غذای آنها باید به اندازه و باکیفیت باشد تا بتواند نیازهای فیزیکی او را به خوبی حمایت کند.
دوبرمن نژاد حساسی است و چنانچه از غذای نامطلوب و بی‌کیفیت تغذیه کند، دستگاه گوارش دچار نفخ و ورم معده خواهد شد. همچنین رژیم غذایی او باید طبق دستور دامپزشک باشد و نباید به یکباره تغییر کند. حتی اگر قرار است رژیم غذایی یا برند غذایش را تغییر بدید، باید به طور آهسته و طی چند روز، این تغییر را انجام دهید تا بدنش به آن واکنش نشان ندهد.
سعی کنید کالری مورد نیاز سگ دوبرمن را به چند وعده‌ی غذایی تقسیم کنید تا هم سگ انرژی کافی در طی روز داشته باشد و دستگاه گوارش حیوان در هضم غذا بهتر عمل کند.
بهداشت سگ
بهداشت و سلامت سگ دوبرمن
دوبرمن‌ها به شانه زدن هفتگی نیازمند هستند. حداقل هفته‌ای دو تا سه بار موی بدن آنها را با برس‌های مخصوص موهای کوتاه شانه بزنید تا درخشنده و براق بمانند. زیبایی پوشش این سگ‌ها تا حدودی وابسته به براق بودن موی بدنشان است که این مسئله فقط با شانه زدن مداوم به دست می‌آید.
از نظر استحمام، بهتر است ماهی یک بار سگ نژاد دوبرمن را حمام ببرید. استحمام بیش از اندازه، باعث می‌شود که پوست حیوان چربی‌اش را از دست بدهد و دچار خشکی شود.
دوبرمن‌ها گوش‌های تیز و زیبایی دارند که لازم است برای حفظ سلامت بیشتر، به طور هفتگی بررسی شوند تا از تمیز بودن و سلامت غشای داخلی آن مطمئن شوید. اگر گوش سگ‌تان جرم گرفته، با گوش پاک کن‌های مخصوص یا یک دستمال نرم مرطوب آن را تمیز کنید. مواظب باشید که گوش سگ دچار التهاب و قرمزی نشود و چنانچه با علائم این چنینی مواجه شدید، سگ را برای معاینه به دامپزشکی ببرید.
ناخن سگ را ماهیانه کوتاه کنید تا بیش از اندازه بلند نشوند.
عقیم‌سازی سگ دوبرمن
عمل عقیم‌سازی یک جراحی کوچک و ساده است که برای حیواناتی که در منزل و در کنار خانواده زندگی می‌کنند، عملی سودمند و مفید است. طی این عمل جراحی، بیضه‌ها در سگ‌های نر و تخمدان‌ها در حیوان ماده خارج می‌شود و میل حیوان به جفت‌گیری از بین می‌رود. حیوانات پس از رسیدن به سن بلوغ به طور غریزی به دنبال جفت می‌گیرند. و میل به جفت‌گیری می‌تواند برای آنها بسیار خطر آفرین باشد. آنها را در معرض بیماریهای مختلفی از جمله بیماریهای دستگاه تناسلی و انواع سرطان‌ها، فرار از خانه، پرخاشگری، حاملگی ناخواسته و مشکلات روحی قرار دهد.
اگر تمایل ندارید که حیوان‌تان را عقیم کنید باید برای او جفت مناسبی بیابید زیرا در غیر این صورت، حیوان عصبی، پرخاشگر و دارای مشکلات رفتاری متعددی خواهد شد. خصوصا در سگ‌های بزرگ و شکارچی، مانند نژاد دوبرمن، مشکلات رفتاری و پرخاشگری بیشتر به وجود می‌آید.
بهترین زمان برای عقیم سازی سگ‌های نر بین 6 تا 12 ماهگی و برای سگ‌های ماده، بین 6 تا 9 ماهگی است. البته پس از این زمان نیز می‌توانید برای عقیم‌سازی اقدام کنید اما همانطور که اشاره کردیم، زمان طلایی عقیم‌سازی همین بازه‌ی زمانی است.
بیماریهای سگ دوبرمن
به طور کلی، سگ‌های دوبرمن، نژادی قوی و چابک هستند. با این وجود، برخی بیماری‌ها در این سگ‌های این نژاد چشمگیرتر است و ممکن است بر اثر برخی اختلالات ژنتیکی در آنها بروز کند.
عقیم سازی سگ
بیماری ون ویلبرند
این بیماری نوعی اختلال ژنتیکی مرتبط با لخته شدن خون است. سگ‌هایی که این بیماری را دارند، در اثر وجود زخم یا پارگی پوست‌شان دچار خونریزی شدید می‌شوند به حدی که ممکن است جان خود را از دست بدهند.
بیماریهای چشمی
بیماری گوارش از جمله نفخ و ورم معده
دیسپلازی مفصل ران
بیماریهای ضعف اعصاب در ستون فقرات
بیماری قلبی
کم کاری تیروئید
سندروم وابلر
بیماری وان ویل برند
کاردیومیوپاتی اتساعی یا (DCM)
نگهداری دوبرمن برای چه کسانی مناسب است؟
دوبرمن سگی باهوش است که برای زندگی در کنار انسان و هر هدفی که صاحبش برای او در نظر دارد، لازم است به طور دقیق آموزش ببیند. اگر او را به عنوان سگی خانگی و آپارتمانی می‌خواهید باید او را از تولگی به سرپرستی بگیرید و آموزش‌های لازم را برای اجتماعی شدن به او بدهید. چنانچه او را برای سگ نگهبان می‌خواهید، نباید در سنین تولگی او را در مجاورت حیوانات دیگر و کودکان قرار دهید تا خوی ملایم و لطیف بگیرد!
دوبرمن حیوان خانگی مناسبی برای تازه‌کارها نیست؛ اگر تاکنون تجربه نگهداری از سگ را ندارید، دوبرمن نژاد مناسبی نیست. زیرا اگر نتوانید او را به خوبی تربیت کنید، بسیار چالش برانگیز خواهد بود.
دوبرمن برای خانواده‌هایی که کودکان خردسال و زیر 5 سال دارند، خیلی مناسب نیست مگر آن که او را به خوبی آموزش دهید. همچنین این سگ برای افرادی که سطح فعالیت کمی دارند، مناسب نیست؛ سگ دوبرمن به ورزش و فعالیت روزانه نیاز دارد و سگی خواب‌آلود و بی جنب‌وجوش نیست.
خرید سگ گارد
شرایط نگهداری سگ دوبرمن
دوبرمن‌ها در عین حالی که سگ‌هایی مهاجم و شکاری هستند، نسبت به صدا حساس هستند و از محیط‌های شلوغ و پر صدا لذت نمی‌برند. البته این حساسیت در برخی از دوبرمن‌ها پررنگ‌تر است و در برخی دیگر کمرنگ است. پیشنهاد می‌دهیم اگر در یک محیط پر صدا زندگی می‌کنید، سگ دوبرمن را به سرپرستی نگیرید.
اصلاحات ژنتیکی متعدد که بر روی این نژاد صورت گرفته باعث شده، نژاد دوبرمن مستعد بیماریهای ژنتیکی متعددی باشد. برخی از آنها در سنینی تولگی قابل تشخیص نیست. با توجه به این موضوع، این سگ‌ها نیاز مستمر به چکاپ دامپزشکی دارند که این مساله، بار مالی زیادی را به خانواده تحمیل می‌کند.
تغذیه مناسب و فعالیت مستمر روزانه، در سلامت این سگ‌ها بسیار موثر است؛ همچنین تغذیه آنها باید باکیفیت و از برندهای مشهور و معتبر باشد؛ بنابراین قبل از به سرپرستی گرفتن یک سگ دوبرمن، باید آگاه باشید که هزینه‌ی نگهداری از او بالا است و اصلا سگ ارزان قیمتی نیست.
توله سگ دوبرمن
آموزش نگهداری
برخلاف ظاهر خشونت‌بار دوبرمن‌ها، آنها سگ‌هایی هستند که تحمل اعمال خشونت از سوی صاحبشان را ندارد. و از نظر روحی آسیب می‌بینند. بنابراین نباید با آنها با خشونت رفتار کنید.
تربیت دوبرمن باید با جدیت پیگیری شود؛ از اصول تربیتی خود، حتی در مورد توله‌ها، کوتاه نیاید.
دوبرمن‌ها اصالتا شکارچی هستند و غریزه شکار در آنها پر رنگ است؛ در بیرون از خانه و در مواجه با حیوانات کوچک، حتما از قلاده استفاده کنید.
تغذیه سگ دوبرمن باید منطبق بر دستور پزشک باشد. دوبرمن سگ گران قیمتی است و هزینه نگهداری و خدمات پزشکی به او بالا است.
آموزش و تربیت سگ دوبرمن مهم‌ترین اصلی است که باید در مراقبت از این نژاد با جدیت دنبال کنید. اجتماعی کردن سگ دوبرمن را از کودکی جدی بگیرید تا او یاد بگیرد به عنوان یک سگ مهربان با خانواده زندگی کند و برای شما چالش ایجاد نکند!
خرید سگ نگهبان
خرید سگ دوبرمن
دوبرمن سگی با ذخایر ژنتیکی گسترده و چند والده است که همین موضوع او را مستعد بروز بیماریهای مختلفی می‌کند. حتما سگ دوبرمن را از پرورش دهندگان معتبر و متخصص بخرید.
دوبرمن سفید اگر چه رنگ محبوبی بین سگ‌های این نژاد است، اما همانطوری که اشاره شد، سگ‌ها سفید از نوعی بیماری رنج می‌برند. خرید دوبرمن سفید باعث می‌شود پرورش دهندگان سودجو به خاطر کسب منفعت بیشتر، از سگ‌های سفید توله‌گیری کنند که این مسئله به قیمت ابتلای سگ‌های سفید به انواع بیماری‌ها است.
خرید توله دوبرمن
پیشنهاد می‌دهیم تا قبل از دو ماهگی کامل و بیش از چهار ماهگی توله دوبرمن را به سرپرستی نگیرید. توله‌های زیر 2 ماه به محبت و توجه مادر نیاز دارند و ممکن است دارای برخی بیماریهای ژنتیکی باشد که تا قبل از تکمیل دو ماهگی قابل تشخیص نیست. همچنین خرید توله پس از 4 ماهگی، تربیت او را دشوار می‌کند. البته تربیت سگ‌های جوان و بالغ اگرچه ممکن است کمی سخت باشد اما غیر ممکن نیست. اگر قصد دارید سگ بالغی را به سرپرستی بگیرید، با کمی دقت و تمرین بیشتر، می‌توانید از او یک سگ مطیع و محترم بسازید.
خرید توله دوبرمن
قبل از خرید توله دوبرمن، سلامت توله و والدینش را بررسی کنید. از فروشنده بخواهید والدین، شناسنامه و برگه سلامت، یا دستکم عکس والدین سگ را به شما نشان دهد.
از خرید توله‌هایی که در شرایط نامناسب متولد شده‌اند یا نکات بهداشتی در مورد آنها رعایت نمی‌شود اجتناب کنید. خرید از توله‌کش‌ها باعث می‌شود سگ‌های مادر در شرایط نامناسب و به طور پی‌درپی باردار شوند و زایمان کنند. بدون شک این مساله باعث آزار مادر و به وجود آمدن توله‌های ناسالم می‌شود.
بریدن دم و جراحی گوش دوبرمن اخلاقی نیست و توصیه می‌کنیم چنین سگ‌هایی را نخرید. دوبرمن‌های جراحی شده و دم کوتاه رنج بسیاری را برای آنچه ما انسان‌ها زیبایی می‌نامیم، متحمل می‌شوند و این مساله‌ای است که نباید از دید یک انسان اهل تفکر و تعمق پنهان بماند.
از این که همراه این محتوا بوده‌اید از شما سپاسگزاریم. اگر تجربه نگهداری و پرورش سگ دوبرمن را داشته‌اید، لطفا ما را در این تجربه سهیم کنید.
بسیار جامه کامل عالی و آموزنده