جمع جزء: 0
سگ پامرانین؛ معرفی کامل این سگ باهوش و بازیگوش
سگ نژاد پامرانین یکی از زیباترین و پشمالوترین گونههای سگ آپارتمانی، که به خاطر ظاهر جذاب و باشکوهش خیلی پرطرفدار میباشد. چهرهای خندان، چشمانی گرد و بدنی پوشیده شده از مو، اولین چیزی است در نخستین نگاه توجه شما را جلب خواهد کرد! پامرانینها بسیار مهربان هستند و با صاحبشان ارتباط عاطفی عمیقی برقرار میکنند و آنها را به شدت دوست دارند؛ با این وجود خیلی هم مطیع و حرف گوشکن نیستند و اگر ذرهای در تربیتشان کوتاهی کنید، میتوانند بسیار لجوج و خود رای باشند!
ویژگیهای ظاهری سگهای نژاد پامرانین
سگ پامرانین، که در اختصار پامر یا پومی هم نامیده میشود، سگی با جثهی بسیار کوچک؛ بدنی پر از مو و خزهای پفکی دارد. گردن و پاهایی کوتاه دارد که ظاهر آنها را بامزهتر میکند. چشمهای سیاه، درشت و نزدیک به هم دارند که شیطنت و بازیگوشی از آن میبارد. این سگها در تولگی گوشهای کوچکی دارند که در دوران بلوغ، بزرگتر میشود. گوش آنها مثلثی، برافراشته و کرکی مانند بوده؛ همچنین موهایی از درون گوشهایشان بیرون زده است.
پامرینها سگهای بسیار پشمالو و زیبایی هستند که به دلیل ظاهر جذابشان بسیار پر طرفدار و در برخی حوادث خوش اقبال هم بودهاند! این نژاد، یکی از سه سگی است که در حادثهی غرق شدن تایتانیک نجات پیدا کرد. در واقع، از سه سگی که از حادثهی تایتانیک نجات پیدا کردند، دو تای آنها از نژاد پامرانین بودند که این موضوع حاکی از علاقهی بیش از حد صاحبانشان به آنها میباشد.
تاریخچه پیدایش نژاد پامرانین
زادگاه و محل تولد اجداد سگهای پامر، شمال اروپا و مناطق اسکاندیناوی است. سگ پامرانین از نژاد سگهای اشپیتز هستند که در این مناطق قطبی زندگی میکردند و سگ سورتمهکش یا سگ گله بودند. اشپیتزها جثهای بزرگ داشتند و تا 13 کیلوگرم هم وزن داشتند. پامرهای امروزی، از همین نژاد و تقریبا با همان خلق و خو هستند؛ منتها در مقیاس بسیار کوچک و در حد یک گربه!
به دلیل این که پامرانینهای امروزی در منطقه پامرانا لهستان تکثیر و اصلاحات ژنتیکی بر روی آن صورت گرفت تا کوچک و کوچکتر شوند، اسم این نژاد، پامرانین Pomeranian ، نامیده شد. پامرها در برخی کشورها به عنوان تسورگ اشپیتز ، به معنای کوچکترین نژاد از سگهای اشپیتز هم شناخته میشوند.
محبوبیت سگهای پامرانین
اولین بار مادر ملکه ویکتوریا، که همسر جورج سوم بود، هنگام آمدن به انگلستان دو سگ از نژاد پامرانین را با خود آورد. این سگها در دربار انگلستان بسیار مورد توجه قرار گرفتند. پس از ملکهی مادر، ملکه ویکتوریا، دختر جورج سوم، در سفری که به ایتالیا داشت بیشتر شیفتهی این نژاد شد و چند نمونه از سگهای پامر را مجددا با خود به انگلستان آورد. این سگها بسیار مورد احترام و محبوب ملکه ویکتوریا بودند و به همین دلیل نژاد آنها در نمایشگاههای مختلف به نمایش در میآمد. همین موضوع باعث شد اقبال عمومی به سمت آنها گرایش پیدا کند و محبوبیت پامرها تا امروز هم ادامه داشته باشد.
به جز ملکه ویکتوریا، مارتین لوتر، اسحاق نیوتون، ملکه ماری آنتوانت، میکل آنژ و موتزارت از جمله افراد مشهوری هستند که به نژاد پامرانین علاقه نشان دادند.
انواع سگ پامرانین
پیشتر اشاره کردیم که پامرها از نوادگان سگهای اشپیتز هستند که از نظر جثه بسیار بزرگتر بودند. پامرانینهای امروزی اگر چه از نظر ظاهری شبیه اشپیتزها هستند، اما جثهای بسیار کوچک دارند. آنها از نظر شکل ظاهری به سه گونه تبدیل میشوند:
پامرانین روباهی
این سگها پوزهای کشیدهتر، گوشهای تیز و چشمهای بادامیتر دارند و به طور کلی، چهرهی آنها به چهرهی روباه گرایش دارد؛ به همین دلیل به آنها پامرانین روباهی گفته میشود. پامر روباهی از نظر ظاهری بسیار جذاب و دوستداشتنی است و در ایران از محبوبیت بسیار بالایی برخوردارند.
پامرانین خرسی
این سگها چهرهای گرد دارند و چشمانشان گرد و درشتاند. فاصلهی چشمها در سگ پامرانین خرسی نزدیکتره و روی هم رفته، ظاهر آنها به یک خرس شباهت دارد؛ به همین دلیل در ایران به پامر خرسی مشهورند.
پامرانین عروسکی
پامرانین عروسکی، پامر فنجونی (تیکاپ)، پامر جیبی یا پامر مینیاتوری، از نظر جثه بسیار کوچک هستند و بیشتر شبیه یک عروسک هستند تا یک سگ! باید تاکید کنیم که آنها جثهی بسیار کوچکتری از پامر روباهی یا خرسی دارند و وزنشان کمتر از 2 کیلوگرم است. آنها به دلیل جثهی مینیاتوری و نقلی، در معرض ابتلا به بیماریهای مختلفی هستند و دوستداران حیوانات، تکثیر و زاد و ولد آنها را اخلاقی نمیدانند.
جثه و اندازه سگ پامرانین
پامرانینها جزو سگهای قد کوتاه دستهبندی میشوند. سایز کوچک و قد کوتاه، آنها را برای زندگی در آپارتمان بسیار مناسب میسازد؛ خصوصا آن که مانند سگهای درشت هیکل، خیلی هم نیاز به جستوخیز و فعالیت ندارند.
پامرها تا شش ماهگی بیشترین مقدار رشد را تجربه میکنند و تا 9 ماهی به حداکثر رشد قدی خود میرسند. سن بلوغ آنها 14 ماهگی است. وزن نرمال این سگها برای نرها 1.5 تا حداکثر 3.5 کیلوگرم و برای مادهها حداکثر 3 کیلوگرم هست. قد طولی آنها 18 تا 30 سانتیمتر و بلندای قد آنها بین 20 تا 25 سانتیمتر میباشد.
طول عمر سگ پامرانین
پومیها بین 12 تا 16 سال عمر میکنند و سگهایی با نژاد سالم به حساب میآیند. اگر چه لازم است نکات سلامتی مخصوص به این نژاد را کاملا رعایت کنید تا سلامتی و طول عمرشان بیشتر شود. این سگها تا پایان عمرشان، خوی بازیگوش و شیطنتآمیزشان را حفظ میکنند.
شخصیت و خصوصیات سگ پامرانین
گول ظاهر کوچک و خندان آنها را نخورید! این نژاد تا حد زیادی خوی وحشی اجداد خود را حفظ کرده است. آنها صدای بلندی دارند و به هر چیز جدید یا وضعیت غیرعادی پارس میکنند؛ آنها برخلاف ظاهر عروسکیشان، مثل سگهای نگهبان رفتار میکنند و البته که به دلیل ظرافت، نمیتوانند نگهبان باشند.
پامرها برونگرا، مغرور و پر انرژی هستند. آنها از سگها یا حیوانات بزرگتر نمیترسند و در کمال شجاعت به آنها پارس میکنند. این سگها اگر چه ظاهر کوچکی دارند اما چنین تصوری راجع به خود ندارند و حتی امکان دارد در کمال شجاعت، به سگهای بزرگتر هم حمله کنند که در این صورت باید دست به کار شوید وگرنه سگ محبوبتان شاید دچار آسیبهای جبران ناپذیری شود.
پومیها علاقهی بسیاری دارند که توجه اطرافیان را به خود جلب کنند؛ بنابراین اگر کار خلافی انجام دهد و شما به او توجه نشان دهید، حتی توجه منفی، ممکنه رفتار بد خود را برای جلب توجه بیشتر تکرار کند!
میزان صدا و پارس کردن پامر
سگهای نژاد پامرانین بسیار پر سروصدا و اهل پارس کردن هستند. این سگها هوشیاری بالایی دارند و تا صدایی بشنوند یا احساس ناامنی کنند، سریعا پارس میکنند. همانطور که اشاره شد، اجداد آنها سگهای نگهبان بودند.
اگر قصد دارید یگ سگ از نژاد پامرانین را به سرپرستی بگیرید و منزل آپرتمانی دارید، لازمه از سن کودکی روی او کار کنید که با شنیدن هر صدایی پارس نکند! پارس کردن زیاد، یکی از خصایص این سگهاست که قبل از به سرپرستی گرفتن آنها باید نسبت به آن آگاهی داشته باشید؛ در غیر این صورت باید غر و غر و تذکر همسایهها را به جان بخرید!
آرایش موی پامرانین
پامرها پشمالو، با موهایی کرکی و پفکیاند؛ در واقع آنها تماما مو هستند! پوشش مویی آنها دو لایه بوده که لایه زیرین، نرم و متراکم و لایهی رویی خشن و بلند است. این سگها نیاز به آراستگی دائمی مو دارند وگرنه موهای بدنشان زبر و گرهگره میشود. بهتره موهای پومیها را هر روز و گاهی دو بار شانه بزنید. پومرها در فصل مو ریزی، نیاز به آرایشگر هم دارند تا هر چند هفته یکبار، سر و سامانی به موی بدن آنها بدهد.
در نظر داشته باشید موهای پامرها نباید به وسیلهی موزر، یا دستگاههایی که مو را میتراشند، زوده شود چون در این صورت دیگر رشد نمیکند. چه برای درمان و چه برای زیبایی، موی پامرها فقط باید با قیچی اصلاح شود.
رنگهای سگ پامرانین
سگهای پامرانین از نظر رنگ، متنوع هستند و ممکنه سفید، کرم، قرمز، خاکستری، قهوهای، حنایی، مشکی، نسکافهای، نارنجی و … باشد. الگوی مویی اونها در هم تنیده و شاید دارای رنگهای مختلطی مانند سفید و سیاه، قهوهای و سفید و … باشند که اتفاقا به جذابیت آنها میافزاید.
آیا موی بدن پامرها ریزش دارد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت بله! این سگها ریزش موی نسبتا بالایی دارند. موهایشان دائما میریزد و موهای جدید در میآورند. با شانه کردن موی آنها به طور روزانه، میتوانید از ریختن مو در منزل و محل زندگیتان جلوگیری کنید. موهای مرده و موهایی که قراره روزانه بریزد، در شانه گیر میکند و از بدن حیوان خارج میشوند. در فصل بهار و پاییز، ریزش موی پامرها بیشتر است.
با توجه به این که حجم موی این سگها بسیار زیاده، برای شانه کردن باید موها را دسته دسته کنید و هر دسته را جداگانه و به طور کامل برس بکشید. بهتره از برس فلزی برای شانه کردن استفاده کنید.
ارتباط اجتماعی سگهای پامرانین
سگهای پامر اجتماعیاند اما به شرط آن که برای اجتماعی شدن آموزش دیده باشند! در صورتی که سگ را از دوران کودکی آموزش نداده باشید، با دیدن غریبهها ممکنه دچار اضطراب و تشویش شود یا به میهمانان پرخاش کند.
مهارتهای اجتماعی یکی از مسائلیه که از طفولیت و تولگی باید به سگهای نژاد پامر با دقت آموزش داده شود. دوران طلایی اجتماعی کردن سگ نژاد پامرانین بین 2 تا 4 ماهگی است. در این مدت روزانه باید 15 تا 30 دقیقه برای آموزش مهارتهای اجتماعی برای او وقت بگذارید.
ارتباط پامر با کودکان
سگهای پامرانین با کودکان ارتباط خوبی دارند و با کودکان با مهربانی رفتار میکنند؛ آنها اگر چه ارتباط خوبی با کودکان دارند، اما سگهای مناسبی برای کودکان نیستند! به طور کلی، سگهای این نژاد به دلیل جثهی کوچکی که دارند در برابر خطرات محیطی آسیبپذیر هستند. جثهی آنها خیلی مناسب برای بازی با کودکان نیست و ممکنه کودک ناخواسته به او آسیب برساند. علاوه بر این، نباید از یاد ببریم که پامرها خوی اجداد نگهبان و وحشی خود را هم کم و بیش به ارث بردهاند. اگر تمایل دارید پامرانین را به عنوان حیوان خانگی برای کودکتان انتخاب کنید، باید هم کودک و هم پت را به طور کامل آموزش دهید.
ارتباط پامر با سایر حیوانات خانگی
پامرانینها با سگها و سایر حیوانات خانگی ارتباط دوستانه برقرار میکنند و خودشان ابدا احساس نمیکنند که جثهی کوچکی دارند؛ به همین دلیل احساس ترس نمیکنند و حتی با سگهای بزرگتر هم به خوبی بازی میکنند. نکتهی حائز اهمیت این است که همواره باید مواظب سگ پامر خود باشید زیرا به دلیل جثهی کوچک ممکنه مورد آزار قرار بگیرد، یا حین بازی آسیب ببیند.
آموزش و تربیت سگ پامرانین
پامرها سگهایی بسیار باهوش و آموزشپذیر هستند البته به شرط آن که از کودکی آموزش آنها را با جدیت آغاز کنید. در آموزش به این سگها باید صبور باشید و حوصله کافی به خرج دهید؛ این نژاد نسبت به یادگیری فرامین جدید، لجوج و کمی بازیگوش هستند. آنها تمرکز و حواسِ جمع برای آموزش ندارند و شاید لازم باشد هر نکتهی آموزشی را بارها و بارها با او تمرین کنید. آموزش آنها باید گام به گام صورت بگیرد تا هر قسمت به خوبی در ذهن بازیگوش و فرار آنها جای بگیرد. آنها به بازیهای ذهنی و هوشی به شدت نیاز دارند تا بتوانند از حداکثر هوش خود استفاده کنند.
ارتباط با کودکان، اجتماعی شدن، پارس نکردن اضافی، آموزش ادرار و محل دفع، نپریدن، جست و خیز نکردن از ارتفاعات، عادت به تنهایی و بسیاری موارد دیگر، همه از مسائلی هستند که باید به سگ نژاد پامرانین به دقت آموزش دهید و در این کار استمرار داشته باشید. اگر آموزش سگ پامرانین را دیر شروع کنید، شاید او نسبت به آموزش، دیگر روی خوش نشان ندهد! آموزش محل دفع و پارس نکردن، از اصلیترین آموزشهایی که از کودکی باید آغاز کنید وگرنه ممکن است دیر شود.
آموزش به پامرها قواعد و قوانینی دارد؛ اگر بار اول است که سگی را به سرپرستی میگیرید یا فکر میکنید از عهدهی آموزش و تربیت سگ پامرانین به خوبی برنیایید، پیشنهاد میدهیم از مربی سگها کمک و مشاوره بگیرید.
تغذیه سگ پامرانین
سگ پومی به غذای کم اما باکیفیت نیاز دارد. غذای سگ را از فروشگاههای معتبر تهیه کنید. غذای خشک، گزینهی مناسبی برای سگهای پامر است که هم در سلامت دندانها مفید است و هم ویتامینهای ضروری بدنشان را تامین میکند.
از غذای خانگی هم میتوانید برای این نژاد استفاده کنید البته به شرط آن که از رژیم غذایی مناسبی برایشان تبعیت کنید. کربوهیدرات، پروتئینهای سالم حیوانی، انواع ویتامین، کلسیم، مواد معدنی، اسیدهای چرب و … همه از ریز مغذیها و درشت مغذیهایی هستند که در رژیم غذایی سگ پامر باید وجود داشته باشد. به همین دلیل توصیه میشود غذای خشک پامرانین برای این نژاد مناسبتر است؛ زیرا قادر به تامین همهی مواد مورد نیاز بدنش هست.
تولهها بیش از سگهای بالغ به غذا احتیاج دارند و با توجه به کوچکی معده، بهتر است در سه یا چهار وعده به آنها غذا داده شود. سگهای بالغ به دو وعده غذا در روز نیاز دارند و تشویقیها و میان وعدههایشان باید به قاعده و به اندازه باشد تا دچار اضافه وزن نشوند.
اضافه وزن یکی از مشکلاتی است که در اثر تغذیه نامناسب ممکنه برای سگهای پامرانین رخ دهد. پامرها سگهای آپارتمانی و بسیار مستعد چاقی هستند. از دادن غذاهای اضافی به آنها اجتناب کنید، زیرا اگر دچار چاقی شوند امکان دارد به دلیل جثهی کوچک و بیماریهای مفصلی که مستعد آن هستند، آسیب ببینند.
حساسیت غذایی در سگهای پامرانین
حساسیت غذایی یکی از مشکلاتی است که معمولا سگهای پامر با آن درگیر هستند؛ به همین دلیل تاکید کردیم که نسبت به غذای او حساسیت به خرج دهید. از دادن غذاهای مختلف با طعمها و برندهای مختلف به پامرها پرهیز کنید چرا که ممکنه با بدن او سازگار نباشد.
اگر سگ پامرانین خود را به تازگی به سرپرستی گرفتید، بهتره هر روز یک نوع غذا به او بدهید و به طور دقیق واکنش بدنش را در نظر بگیرید؛ اگر او به غذا یا تشویقی که دادهاید حساسیت نشان داد دیگر از آن غذا استفاده نکنید.
برخی از سگهای پامر امکان دارد به یک غذا با طعمهای مختلف هم حساسیت داشته باشند. به عنوان مثال، یک غذا از یک برند اما با طعمهای مختلف ممکنه در او ایجاد آلرژی کند. سبد غذایی و رژیم سگهای پامر را به یکباره تغییر ندهید چون شاید بدنش واکنش آلرژیک نشان دهد. اگر او به یک غذا یا برند خاص عادت دارد سعی کنید از همان دستورالعمل پیروی کنید.
حساسیت غذایی هم در مورد غذاهای آماده، غذای خشک و غذای تر و همچنین غذاهای خانگی امکان دارد. چه غذای خانگی چه غذای آماده لازم است از کیفیت بالایی برخوردار باشد تا سلامت سگ بیشتر حفظ شود.
سطح فعالیت و انرژی سگ پامرانین
سگهای پامرانیان به خوبی در آپارتمان زندگی میکنند، اما نیاز به بازی و پیادهروی روزانه هم دارند تا انرژیشان تخلیه شود. پامرها سگهای بازیگوشی هستند که به دویدن، بازیگوشی و جنب و جوش روی خوش نشان میدهند؛ بنابراین برای حفظ سلامت روان آنها باید زمان کافی را در اختیارشان قرار دهید. حداقل نیم ساعت تا حداکثر یک ساعت زمان، برای پیادهروی روزانه او کافی است. اگرچه این سگها به پیادهروی علاقه دارند، اما خیلی زود هم خسته میشوند و در فصول گرم ممکنه دچار گرمازدگی شوند.
پامرها مانند سایر سگها به فعالیت زیاد نیاز ندارند اما پیادهروی روزانه برای آنها ضروری میباشد. کم تحرکی در این نژاد امکان دارد سگ را دچار عصبانیت و استرس نماید که از علائم آن میتوان به بیشفعالی، پارس کردن زیاد و سرپیچی از دستورات اشاره کرد.
اسباب بازی برای پامر
سگهای پامر عاشق بازی کردن و جست و خیز هستند؛ بهتر است برای آنها اسباب بازیهای مختلف بخرید تا اوقات خوشی را برای آنها رقم بزنید. بازی با اسباب بازی کمک میکند انرژی پت شما تا حدی تخلیه شود و همچنین نیاز او به بازیگوشی ارضا شود. اسباببازیهای او را دورهای در اختیارش قرار دهید تا از آن خسته نشود و همیشه برایش جذاب باشد.
نکات مراقبتی و بهداشتی سگ پامرانین
سگ پامرانین باید به طور دورهای توسط دامپزشک متعهد معاینه شود تا وضعیت سلامت او زیر نظر باشد. واکسیناسیون کامل و به موقع او را از مبتلا شدن به بسیاری از بیماریها در امان میدارد.
بهتر است سگ خود را از مواجهه با سگهایی که واکسینه نشدهاند دور نگه دارید. همچنین لازمه مراقب باشید که سگهای بزرگتر به جثهی ظریف او آسیبی وارد نکنند.
نکات مهم و موئثر در سلامت و بهداشت نژاد پامرانین
- پامرانینها به شانه کردن موی روزانه احتیاج دارند. در صورتی که تمایل دارید میتوانید آنها را به آرایشگاه ببرید و بخشی از موهایشان را کوتاه کنید تا از حجم موی بدنشان کاسته شود.
- این سگها خیلی به حمام نیاز ندارند اما در عین حال بد نیست هر شش هفته یکبار استحمام کنند.
- گوش پامرها را حداقل ماهی یکبار تمیز کنید تا دچار ازدیاد جرم نشود.
- هر دو هفته یکبار ناخنهای آنها احتیاج به کوتاه شدن دارد.
- رعایت بهداشت دهان و دندان در این سگها بسیار مهماند؛ زیرا مستعد خرابی و ریزش دندان هستند. بهتر است روزانه یا یک روز در میان، دندانهای آنها کامل مسواک زده شود.
- این سگها در محیط سردسیر شمال اروپا زندگی میکردند و به این آب و هوا خو گرفتهاند. پومیها در محیط گرم و مرطوب خیلی سریع دچار گرمازدگی میشوند. بهتر است در هوای گرم آنها را به فضای باز نبرید تا دچار گرمازدگی نشوند.
پومیها سگهایی بسیار پر جنب و جوش و بازیگوش هستند.
- هنگام پیادهروی روزانه، مراقب باشید فرار نکنند یا توی خیابان ندوند. هنگام پیادهروی و گردش از قلاده کمری برای آنها استفاده کنید.
- اگر سگتان را به جنگل یا صحرا میبرید، مواظب باشید تا حیوانات شکارچی به او آسیبی نرسانند. بسیار دیده شده که جغد یا عقابها سگهای پامر را با حیواناتی مثل خرگوش و سنجاب اشتباه گرفتهاند و به آنها حمله کردهاند.
- سگ پامرانین با پرش از روی هر ارتفاعی، مانند مبلمان یا تخت، ممکنه دچار آسیب یا در رفتگی مفصل زانو شود. لازم است خطوط قرمزی را در محل زندگی برای او تعیین کنید.
- سگ را عادت دهید که در محل خواب و استراحت خودش بخوابد. محل خواب او را تمیز و پاکیزه نگاه دارید.
- هرگونه علائم غیر عادی مانند ریزش مو، تغییر رنگ چشم، تغییر خلق و خو و کم اشتهایی ، نشانی از علائم یک بیماری باشد و شما به عنوان سرپرست این سگ لازم است به این موارد حساس باشید.
- زندگی سگهای پامر باید منظم و دارای قانون باشد؛ این سگها علاقهی زیادی به سرپیچی از قوانین و قواعد دارند و شما نباید این اجازه را به آنها بدهید.
بخوانیم: معرفی کامل سگ نژاد شیتزو
بیماریهای مرتبط با نژاد پامرانین
سگهای پامر نژادی کوچک هستند و همین کوچکی جثه مشکلاتی را برای آنها فراهم کرده است. البته آنها مقاوم هستند و کمتر به بیماری مبتلا میشود؛ اما در عین حال، نژادی حساس نیز هستند و اگر نقص ژنتیکی داشته باشند یا نکات سلامتی در مورد آنها رعایت نشود، ممکن است به بیماریهای متعددی مبتلا شوند.
پوسیدگی دندان
کوچک بودن دهان نسبت به دندانها، یکی از مصائبی است که بر اثر جثهی کوچک پومی به وجود آمده است. در صورت پوسیدگی دندان، دندانهای این نژاد خیلی زودتر از موقع شروع به ریزش میکنند. مسواک روزانه تا حد زیادی از ایجاد مشکلات دهان و دندان جلوگیری میکند. از اسباببازیهای جویدنی و بیسکویت دندان میتوانید به منظور تمیزی پلاکتها و سلامت بیشتر دندان پامرها استفاده کنید.
التهاب و ضعف مفاصل
با توجه به کوچک بودن دست و پاها، مفاصل این سگها ضعیف است و حتی ممکن است در جست و خیز یا بازی آسیب ببینند. دررفتگی کشکک زانو یکی از مواردی است که در اثر ضعف مفاصل این نژاد رخ میدهد و برای بهبود یا جا انداختن آن نیاز به دامپزشک است.
کلاپس نای یا جمع شدگی نای
پومهای مینیاتوری به دلیل جثه بسیار کوچک ممکن است دچار ضعف غضروفهای c شکل نای شوند که در این صورت، ریه حیوان به خوبی منبسط و منقبض نمیشود. این بیماری، خود را با سرفه خشک و شدید نشان میدهد و اگر با درمان دارویی برطرف نشود، نیاز به جراحی نیز دارد.
صرع و تشنج
این نژاد از سگها مستعد بیماری صرع هم هستند. اگر دیدید سگتان بی حرکت یکجا مانده و دست و پایش میلرزد، یا به ناگهان بیاندازه بیقرار شده، بدانید که ممکن است به حملات صرع دچار شده باشد و نیاز است که او را نزد دامپزشک ببرید. البته این بیماری با دارو به راحتی درمان میشود.
بیماریهای چشمی و آب مروارید
آب مروارید در این سگها با تاری دید، قرمزی چشم و تورم رخ میدهد و باعث میشود که سگ به اشیاء مختلف برخورد کند. به غیر از آب مروارید، بیماریهای دیگری مانند خشکی چشم، مشکلات مجاری اشکی، خشکی قرنیه و … در کمین سگهای این نژاد هستند. آبریزش زیاد از حد چشم میتواند نشانهی بروز یکی از بیماریهای چشمی باشد.
سندرم ریزش مو یا آلوپسی
اگر موهای سگتان به طور ناگهانی و خیلی زیاد شروع به ریزش کرده، ممکن است دچار سندرم ریزش مو شده باشد. پامرها ریزش مو دارند اما ما در مورد نوعی از ریزش صحبت میکنیم که غیر عادی است و از الگوهای ریزش روزانه یا فصلی تبعیت نمیکند و شیاد به صورت سکهای رخ دهد.
بیماری دریچه قلب مزمن
در سگهای نژاد پامرانین بیماریهای مختلف قلبی امکان دارد رخ دهد که عامل آن اکتسابی یا ژنتیکی باشد. البته بیماریهای قلبی شاید در همهی پتها بروز کند و تنها مختص پامرها نیست. در این بیماری، دریچه قلب سگ دچار ضخامت شده و عملیات خونرسانی به درستی انجام نمیگیرد. این بیماری اگر به خوبی درمان نشود، ممکن است باعث نارسایی قلبی شود.
عفونت گوش
معمولا سگها و گربهها مستعد بیماریهای گوش و عفونت هستند. با چک کردن دائم گوش این حیوانات، میتوانید اقدامات به موقع و مناسبی برای عفونت گوش آنها انجام دهید.
دیسپلازی مفصل ران یا تغییر شکل مفصل ران
همان طور که اشاره کردیم این سگها مستعد بیماریهای مفاصل هستند. دیسپلازی مفصل در برخی پامرانینها، خصوصا مدلهای عروسکی و مینیاتوری، بیشتر رخ میدهد. در این بیماری، مفصل ران حیوان دچار تغییر شکل و سایش میشود. ژنتیک، رژیم غذایی و محیط زندگی از عواملی هست که در بروز این بیماری موثر است.
آلرژی و حساسیت
سگهای پامر بسیار مستعد ابتلا به انواع آلرژی هستند. این بیماری با لیسیدن پنجهها یا مالیدن زیاد صورت و بدن خود را بروز میدهد. آلرژی پومها شاید استنشاقی (آلرژیهای تنفس)، پوستی یا غذایی باشد.
ریزش موی پیری
سگهای پامرانین پیر و سالخورده امکان دارد دچار ریزش موی سکهای شوند که این موضوع از علائم پیری در این سگها است و جای نگرانی ندارد.
نگهداری از سگ نژاد پامرانین برای چه کسانی مناسب است؟
سگهای پامرانین در دستهی سگهای آپارتمانی دستهبندی میشوند و سگهایی مناسب بیرون از محیط خانه نیستند. با این وجود، پامرها پر سر و صدا هستند و باید خیلی دقیق تحت آموزش قرار بگیرند.
اگر قصد دارید برای فرزندتان سگ بگیرید یا بار اولی است که سگ نگهداری میکنند، پامرها شاید اولین و بهترین گزینه نباشند! این نژاد بیشتر مناسب افراد بزرگسال و کسانی است که سابقه نگهداری و سرپرستی سگها را داشتهاند. این سگها شخصیت قاطع و کمی لجباز دارند و لازمه اصول مراقبت و تربیت از آنها را کاملا بدانید. نگهداری از یک سگ پامرانین برای افراد مبتدی میتواند بسیار چالش برانگیز و در عین حال شیرین باشد.
سگهای پامرانین دوست ندارند داخل خانه تنها بمانند؛ بنابراین اگر شغلی دارید که باید مدت زیادی از روز را بیرون از خانه باشید، این نژاد مناسب شما نیست. آنها با تنهایی رابطهی خوبی ندارند و دچار استرس و افسردگی میشوند. سگهای پامر زندگی در خانوادههای پرجمعیت را دوست دارند و نباید آنها را به مدت طولانی یا پر تکرار در خانه تنها بگذارید.
خرید توله سگ پامرانین
حتما تا اینجای مقاله متوجه شدهاید که سگ پامرانین با وجود تمام زیباییها و شیطنتهای شیرینش، چالشهایی خاصی برای نگهداری دارد که معمولا دوستدارانش آن را با جان دل میخرند. اگر به سرپرستی گرفتن این نژاد علاقهمندید آگاهی کامل از سلامت سگ الزامیست. بهتره والدین او یا عکس آنها را بررسی کنید تا از سلامت پامری که قصد خریدش را دارید اطلاع کسب کنید.
هرگز از تولهکشها و مراکز نامطمئن، که به تجارت بیش از حقوق حیوانات احترام میگذارند، توله نخرید. سگ مادر و تولهاش باید در محیط استاندارد و مناسب رشد کرده باشند و لازم است حتما حقوق اولیه آنها توسط فروشنده و خریدار به رسمیت شناخته شود.
مطمئن شوید سگی که انتخاب میکنید کاملا واکسینه باشد. قبل از خرید، سگ را به یک دامپزشک مطمئن نشان دهید تا از وضعیت سلامتی او مطمئن شوید.
در آخر، ذکر این نکته ضروری است که سن طلایی برای آموزش پامرانینها 2 تا 4 ماهگی و نهایتا قبل از 14 ماهگی میباشد. پس از این سن، بسیاری از چیزها را دیگر نمیتوانید به پت محبوبتان آموزش دهید.
خوب
آن سگی که شبیه به سگ تهیونگ هست قسمت آن چقدر است